اذن دخول

 

 

 

 

گشتم بر در و دیوار حرمتـــــــ ، جایی ننوشته بود گنــــــهکار نیاید ...

حتی الامکان بی برگشت...

نه می خواهم به تور "ایتالیا" و "اسپانیا" بیفتم
نه بادام چشم های "چینی" ها و " ژاپنی" ها را ویار کرده ام
و نه نسیم "دبی" و " استامبول" به کله ام زده
نه هوس دو بیتی " بابا طاهر" دارم
نه "منار جنبان" دلم را می لرزاند
نه مات "کیشم"
نه موجی"خزر"
فاتحه ی "سعدی" و "حافظ" را هم از همین جا پست میکنم
من فقط یک بلیط رفت " مشهد " می خواهم
حتی الامکان بی برگشت ...

دیدار با رهبری در هواپیمای عمومی!

به گزارش خبرگزاري فارس محمدرضا سرشار در سايت شخصي خود؛ خاطره‌اي از ديدار رضا ميركريمي- نويسنده و كارگردان سينما - با رهبر انقلاب را نقل كرده است:

حدود دو سال پيش، در سفري به مشهد، با آقاي رضا ميركريمي - نويسنده و كارگردان سينما - همراه شديم. در راه، صحبت از ساده زيستي رهبر انقلاب - حضرت آيت‌الله خامنه‌اي - شد. آقاي ميركريمي خاطره‌اي از رهبر معظم انقلاب تعريف كرد كه بسيار جالب و روشنگر بود. به نظرم رسيد بيان آن، براي ديگران نيز بتواند روشنگر برخي مطالب باشد.

آقاي ميركريمي مي‌گفت(نقل به مضمون):

"هر وقت در جريان كار و زندگي زياد به من فشار [رواني ] وارد مي‌آيد، در هر مرحله‌اي كه باشم، همه چيز را رها مي‌كنم و - گاهي از همان سر كار - تلفني به خانه مي‌زنم و يك راست به فرودگاه مي‌روم. همان جا بليطي تهيه مي‌كنم و عازم مشهد مي‌شوم. آنجا زيارتي[و درد دلي] با امام رضا (ع) مي‌كنم و آرام مي‌شوم، و برمي‌گردم.

يك بار - در يكي از همين سفرها - توي هواپيما نشسته بودم و در خودم بودم كه ديدم در قسمت جلو هواپيما انگار وضعيت متفاوتي است. به اين معني كه، كساني را مي‌ديدم كه از جاهاي مختلف هواپيما، يكي يكي به قسمت جلو مي‌رفتند. آنجا كنار يكي از صندلي‌ها مي‌نشستند. با شخصي كه روي آن صندلي نشسته بود چيزهايي مي‌گفتند و مي‌شنيدند. بعد، خوشحال و راضي، برمي‌گشتند و سر جايشان مي‌نشستند.

كنجكاو شدم بدانم قضيه چيست. از يكي از كساني كه از آنجا برمي‌گشت، موضوع را پرسيدم. گفت: كسي كه آنجا نشسته، مقام معظم رهبري است.

هم بسيار تعجب كردم و هم خوشحال شدم. به قسمت جلو هواپيما رفتم و از فردي كه معلوم بود محافظ است پرسيدم: مي‌شود رفت، با آقا صحبت كرد؟

گفت: بله. قدري صبر كن تا كسي كه پهلوي آقاست، صحبتش تمام شود.

از فرصت استفاده كردم و پرسيدم: چرا آقا با پرواز عمومي به مشهد مي‌روند؟!

گفت: آقا فقط سفرهاي رسمي دولتي را با پرواز اختصاصي مي‌روند. سفرهاي شخصي [كه عمدتا هم سفر زيارتي به مشهد است ] را مثل همه مردم، با پروازهاي عمومي مي‌روند.

پرسيدم: يعني مي‌روند برايشان بليط هم مي‌خريد؟!

گفت: بله. مثل همه مسافرهاي معمولي، برايشان بليط مي‌خرند. بدون اطلاع يا تشريفات خاص، مي‌آيند سوار هواپيما مي‌شوند و راهي مي شوند. تازه توي هواپيماست كه خدمه پرواز و مسافران، متوجه حضور ايشان مي‌شوند.

صبر كردم تا صحبت نفر قبلي تمام شد. جلو رفتم. خودم را معرفي كردم و .... "

با خود گفتم: از كسي كه عمري را به سادگي و با حداقل امكانات مادي زيسته و اكنون رهبري انقلابي‌ترين نظام‌هاي سياسي - و البته مذهبي - جهان را بر عهده دارد، جز اين همه ملاحظه و دقت در استفاده از بيت‌المال و قائل شدن مرز و تفاوت بين كار شخصي و كار حكومتي نيز انتظار نمي‌رود. كاش ديگر مسئولان نظام، خاصه آنان كه اين لباس مقدس را - كه در حقيقت لباس رسول اكرم (ص) است - بر تن دارند هم، لااقل نصف ايشان، در رعايت مسائل مالي و امكانات بيت‌المال، خدا را در نظر مي‌گرفتند و تقوا مي‌ورزيدند.

 

سخرانی رهبر معظم انقلاب در حرم امام رضا علیه السلام

استاندار خراسان رضوی در پیامی از مردم برای حضور در مراسم سخنرانی مقام معظم رهبری همزمان با آغاز سال نو دعوت کرد.

پیام محمد حسین فروزان‌مهر به این شرح است:

بسم الله الرحمن الرحیم

سالی موفق و سرشار از افتخارات ماندنی در حال گذر و نوروزی دیگر در راه است تا ملت شاکر و سرافراز ایران اسلامی سجاده نشین مهر و رحمت الهی باشند و از درگاه ربوبی حضرتش در تداوم ایفای رسالت الهی خویش توفیق مسالت نمایند.

سال‌هاست در سرزمین خورشید بشارت آغاز سال نو، نوید بخش دیداری دوباره و تجدید بیعتی تازه با سکاندار انقلاب اسلامی است. در طلیعه هر بهار در شهر امام رضا(ع)، نغمه زندگی جان‌بخش تر از همیشه گوش نواز دل‌های بی قراری‌ست که در همایش عظیم عاشقان ولایت در فضایی آکنده از عشق ورزی و وفاداری به دیدار مراد خویش می‌شتابند تا از بیانات ناب رهبر فرزانه انقلاب توشه راه برگیرند.

به لطف الهی در نوروز امسال نیز این فرصت مبارک فراهم است تا رایحه دلنشین ولایت، پایتخت معنوی کشور را معطر سازد و جهان اسلام از جوار نور باران رضوی مخاطب ولی امر مسلمین باشد. بی تردید ضمیر پاک وفاداران انقلاب و رهروان حرکت بزرگ بیداری اسلامی در پی یکسال مقاومت جانانه در برابر توطئه های شوم استکبار، عطش‌ناک جرعه جرعه کلام رهبری‌ست تا واژه واژه آن‌را در مسیر مبارزه، مشعل راه خود سازد.

برای مردم ولایتمدار و بصیر ایران اسلامی نیز لحظات معنوی این دیدار فرصت مغتنمی است تا همچون گذشته با خوشه چینی از سخنان مقتدا و امام خویش، نقش تاریخی خود را در سال پیش‌رو در مسیر تداوم عزت و سرافرازی ایران اسلامی و همچنین ناامیدی و ذلت دشمنان کوردل مرور نمایند.

با تبریک فرارسیدن سال نو و عرض خیر مقدم به محضر مبارک ولایت امر حضرت امام خامنه‌ای(حفظ‌ا...تعالی) بدین‌وسیله از قشرهای مختلف مردم متدین و همیشه در صحنه و زائران حریم ملکوتی حضرت ثامن الحجج(ع) جهت حضور در این آیین باشکوه که ساعت 15:30 اول فروردین ماه 92 در حرم مطهر رضوی برگزار می‌گردد، دعوت به‌عمل می آورد.

اطمینان دارم حضور انبوه شیفتگان ولایت در این مراسم، یکبار دیگر صحنه هایی به یاد ماندنی از همدلی و وحدت دشمن شکن و پیوند ناگسستنی مردم با مقام عظمای ولایت را در برابر چشمان حیرت زده جهانیان به نمایش خواهد گذاشت.

دلبسته ی یاران خراسانی خویشم

دلم برای خامنه ای تنگ شده،بزار تا کربلا کولت کنم

حسین قدیانی در قطعه ۲۶خاطره ای از یکی از دوستان شرکت کننده در راهپیمایی ۱۵ میلیونی اربعین را نقل کرده که با هم میخوانیم؛

«تا کربلا، حدودا ۵۰ کیلومتر مانده بود. دو روز و نیم راهپیمایی، رمقی برایم باقی نگذاشته بود.

کفش مناسبی هم نپوشیده بودم بدبختی! چند جای پایم تاول زده بود. می سوخت!

گوشه ای نشستم و کفش و جوراب را درآوردم تا نفسی تازه کند پاهایم.

چند دقیقه بعد بلند شدم راه بروم که زانوهایم شروع کرد لرزیدن. نه! دیدم این کاره نیستم.

دوباره نشستم، تا بیشتر استراحت کنم.

توی این فکر بودم که خانم زینب و بچه های امام حسین، چه کشیدند در این راه…

ناگاه مردی جلو آمد و بنا کرد هر ۲ پایم را ماساژ دادن!

رفت برایم تشک آورد حتی که بهتر ماساژم دهد. رفت برایم شربت آورد. رفت برایم آب قند آورد.

گفت: فشارت افتاده!

گفتم: اهل عراقی؟

گفت: اهل ایرانی؟

گفتم: آره!

گفت: آره!…

گفت: اگر نای رفتن نداری، از اینجا تا کربلا کولت کنم!

گفتم: چون زائر امام حسینم؟!

گفت: من ۶ سال در کشور شما اسیر بودم.

از اسارتم ۶ ماه گذشته بود که رئیس جمهورتان،

قائدنا خامنه ای… امام خامنه ای،

سیدنا خامنه ای،

عشقنا خامنه ای،

قلبنا خامنه ای

(همه عبارات از مرد عراقی است!) آمد دیدار ما.

از من پرسید؛ چیزی نمی خواهی؟!

گفتم: حال که ایرانم، زیارت امام رضا را می خواهم!

به یک ماه نکشید، ما را بردند مشهد.

اگر عراق، «شهید» دارد، ایران، «مشهد» دارد.

این «شهد» هیچ کم از آب گوارای فرات ندارد.

آن شهدی که من دیدم،

آن شهری که من دیدم،

آن مشهدی که من دیدم،

آن گنبدی که من دیدم،

آن صحنی که من دیدم،

آن امام رضایی که من دیدم،

هیچ کم از کرب و بلا ندارد،

هیچ کم از کاظمین ندارد،

هیچ کم از سامرا ندارد.

عوض آن مشهد،تو رو به خدا بگذار تا کربلا کولت کنم!

  تو رو به خدا بگذار تا کربلا کولت کنم!

دلم برای خامنه ای تنگ شده.

تو رو به خدا بگذار تا کربلا کولت کنم!

شما ایرانی ها عطر مشهد می دهید.

تو رو به خدا بگذار تا کربلا کولت کنم!

امام حسین، عطر امام رضا را دوست دارد…

شما نمی دانید چقدر دوست دارد؛ اجازه بده!»

برگرفته از وبلاگ ولایت رهبری