تا دست راستش را جلوتر برد تازه یادش افتاد که...
 
بغضش گرفت و اشکش جاری شد.
لبخند حضرت عشق را می دید و ریز لب می گفت:
رحم الله عمی العباس...


برگرفته از وبلاگ سایه روشن